میگرن یک بیماری عصبی مزمن است که افراد زیادی را درگیر خود کرده. میگرن علائم مختلفی دارد که مهمترین آنها سردرد شدید است. اما دوره‌های میگرن خیلی بیشتر از یک سردرد بد است. علائم میگرن از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سردرد شدید
• حالت تهوع
• استفراغ
• حساسیت به صداها
• حساسیت به بوها
• حساسیت به نور
• تغییرات در بینایی

میگرن می‌تواند مقطعی یا مزمن باشد. اگر ۱۴ روز در ماه یا کمتر درد میگرن را تجربه می‌کنید، احتمالا به میگرن مقطعی دچار هستید.

اگر ۱۵ روز در ماه یا بیشتر درد را تجربه می‌کنید و در بیشتر این روزها علائم دیگر میگرن را دارید، به میگرن مزمن دچار هستید.

دلایل ابتلا به میگرن

بیماری میگرن از آن دسته بیماری‌های ناشناخته است. هرچند هنوز علت دقیق میگرن مشخص نیست، اما پژوهشگران چند عامل مؤثر را شناسایی کرده‌اند، از جمله:

• ژنتیک
• فاکتورهای محیطی
• سطح سروتونین در بدن
• فعالیت الکتریکی در مغز

البته هنوز پژوهش‌های گسترده‌ای برای یافتن عوامل ابتلا به میگرن در حال انجام است.

 

محرک‌ها

متخصصان بر این باورند که عوامل خاصی می‌توانند باعث ایجاد دوره‌ها میگرن شوند. بهترین راه برای پیشگیری از حملات میگرن، اجتناب از محرک‌های آن است. البته این موارد می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و بیشتر افراد مبتلا به میگرن چندین محرک دارند.

 

غذاها و نوشیدنی‌ها مهم‌ترین محرک‌ها هستند. از جمله مهمترین غذاها و نوشیدنی‌های محرک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• الکل، به خصوص شراب قرمز
• پنیر و سایر محصولات لبنی
• شکلات
• قهوه
• گوشت‌های پخته شده
• هر غذایی که بوی تند و تیز دارد
• نگهدارنده‌ها و شیرین کننده‌ها مانند آسپارتام، مونوسدیم گلوتامات که بیشتر با نام MSG شناخته می‌شود و نیترات‌ها که اغلب در گوشت‌های فرآوری شده وجود دارند.

سایر محرک‌های رایج عبارتند از:

حذف وعده‌های غذایی: حذف کامل وعده‌های غذایی یا نخوردن وعده‌های غذایی مناسب می‌تواند منجر به حمله میگرن شود.

ورزش: یک جلسه ورزش شدید ممکن است باعث یک دوره میگرن شود، به خصوص اگر ورزش را به یک باره و بعد از دوره طولانی کم تحرکی شروع می‌کنید.

کم آبی: در برخی افراد کم آبی بدن، حتی کوچکترین کم آبی بدن می‌تواند باعث حمله میگرن شود.

تحریک حسی: نورهای غیرمعمول خیرکننده، صداهای بلند یا بوهای تند ممکن است باعث بروز میگرن شود. چراغ قوه، نور خورشید، عطر، رنگ و دود سیگار همگی محرک‌های رایج هستند.

تغییرات هورمونی: حدود ۷۵ درصد از زنان مبتلا بعد از تغییرات هورمونی حمله‌های میگرنی گزارش داده‌اند. بیشتر تغییرات هورومی مربوط به دوره قاعدگی است. برخی دیگر دوره های میگرن را در دوران بارداری یا یائسگی گزارش شده است. کارشناسان بر این باورند که نوسانات سطح استروژن و پروژسترون در این زمان‌ها می تواند باعث بروز حملات میگرنی شود.

داروهای هورمونی: به عنوان مثال، کنترل بارداری و درمان جایگزینی هورمون نیز می‌توانند حملات میگرنی را تحریک یا تشدید کنند. البته گاهی، این درمان‌ها ممکن است در واقع سردردهای میگرنی را کاهش دهند.

سایر داروها: گشادکننده‌های عروق، مانند نیتروگلیسیرین، که برای درمان بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا یا نارسایی قلبی استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث بروز حملات میگرنی شوند.

فشار: استرس ممکن است برای تقریبا ۷۰ درصد از افراد مبتلا به میگرن محرک باشد. استرس عاطفی در محیط کار یا خانه از عامل‌های محرکه است.استرس فیزیکی، به عنوان مثال، فعالیت بیش از حد فیزیکی یا زیاده‌روی در فعالیت جنسی  نیز می تواند باعث حملات میگرنی شود.

خواب نامنظم: خواب زیاد یا کم می تواند عامل محرک باشد. اگر برنامه خواب معمولی ندارید، ممکن است حملات میگرنی بیشتری را تجربه کنید.

تغییر آب و هوا: طوفان، امواج گرمای شدید، و تغییر در فشار هوا می‌توانند باعث بروز حملات میگرنی شوند.

مانیتور و صفحه تلویزیون: بسیاری از مردم متوجه شده‌اند که گذراندن زمان زیادی در مقابل صفحه تلویزین یا کامپیوتر می‌تواند باعث حملات میگرنی شود.