واریس شایع‌ترین بیماری عروقی در انسان است. به طوری‌که بیش‌ از ۲۳ درصد از بزرگسالان به این بیماری مبتلا هستند. البته بیشترین شیوع واریس بین زنان بین ۴۰ تا ۴۹ سال برآورده شده. با توجه به درصد زیاد شیوع واریس بهتر است اطلاعات‌مان را در مورد این بیماری افزایش دهیم، تا در صورت ابتلا نسبت به علاج و بهبود آن اقدام کنیم.

واریس چیست؟

به سیاهرگ‌های بزرگ و متورم شده پا واریس گفته می‌شود. رگ‌های واریسی بزرگ کاملا برجسته می‌شوند و با چشم به راحتی دیده می‌شوند. البته ممکن است رگ‌های واریس کوچک باشند.

 واریس زمانی به وجود می‌آید که دریچه‌های سیاهرنگ‌ها به درستی کار نکنند. در این صورت خون نمی‌تواند به راحتی در سیاهرگ‌ها جریان یابد.

برای درک بهتر علت ایجاد واریس بد نیست نگاهی به عملکرد سیاهرگ‌ها داشته باشیم. خون در سرخرگ‌ها با فشار قلب در بدن جریان دارد ولی در سیاهرگ‌ها این فشار برقرار نیست و جریان خون باید از طریق دریچه‌های خاص انجام شود. در واقع این دریچه‌ها مانند نردبان عمل می‌کنند تا به تدریج و با باز بسته‌شدن‌ها مستمر خون به سمت قلب هدایت شود. زمانی‌که دریچه‌ها ضعیف می‌شوند یا به اصلاح دچار افتادگی‌ می‌شوند، خون و مایعات دور رگ‌ها جمع می‌شود. همین امر منجر به متورم‌شدن سیاه‌رگ‌ها و در نتیجه واریس می‌شود.

نشانه‌ها

در بیشتر موارد واریس همراه با درد نیست، ولی با علایم و نشانه‌های زیر می‌توان ابتلا به واریس را متوجه شد:

• رگها پیچ خورده‌، متورم و برجسته به نظر می‌رسند (برآمدگی)
• رگهای آبی یا بنفش تیره

بیمارها همچنین برخی موارد زیر را احتمالا تجربه می‌کنند:

• درد در ناحیه پا
• احساس سنگینی در ناحیه پا می‌کنند مخخصوصاً بعد از ورزش یا شب‌ها
• آسیب‌دیدگی جزئی در ناحیه درگیر با واریس که ممکن است حتی منجر به خونریزی طولانی‌تر از حد طبیعی شود
• لیپودرماتوسکلروز – چربی زیر پوست دقیقاً بالای مچ پا ممکن است سفت شود و در نتیجه پوست کوچک و چروک شود
• تورم در مچ پا
• رگ‌های عنکبوتی یا تلانژکتازی در پای آسیب دیده
• ممکن است در اطراف رگ‌های واریسی تغییر رنگ پوست براق وجود داشته باشد که معمولاً به رنگ قهوه‌ای یا آبی است
• اگزمای وریدی (درماتیت استاز) – پوست در ناحیه آسیب دیده قرمز، خشک و خارش‌دار می‌شود
• هنگام برخاستن ناگهانی، برخی از افراد دچار گرفتگی پا می‌شوند
• درصد بالایی از افراد مبتلا به واریس نیز سندرم پای بی‌قرار دارند

درمان

نکته مهم اینکه بیمار ممکن است دچار واریس بشود ولی نشانه‌های ظاهری یا دردی نداشته باشد. در این صورت درمان واریس نیازی نیست. اما اگر نشانه‌‌ها واریس دیده می‌شوند، درمان برای کاهش درد و ناراحتی‌ و عوارض جانبی واریس نظیر زخم پا، تغییر رنگ پوست و تورم باید اقدامات کرد.

در مواردی بیمار فقط می‌خواهد از رگ‌های زشت واریسی را از بین ببرد. در این صورت درمان زیبایی در ناحیه پا توصیه می‌شود.

جراحی زیبایی

اگر واریس خیلی بزرگ باشد، باید با عمل جراحی نسبت به برداشتن رگ‌ها اقدام شود. این عمل در دسته عمل‌های جراحی زیبای تقسیم‌بدنی می‌شود. در بیشتر موارد، بیمار می‌تواند در همان روز جراحی به خانه برود. البته اگر عمل جراحی روی هر دو پا انجام شود، یک شب بستری شدن توصیه می‌شود.

لیز درمانی

درمان با لیز در سال‌های اخیر رواج یافته. این درمان فقط برای رگ‌های کوچک‌تر و رگ‌های عنکبوتی پا توصیه می‌شود. لیز درمانی به این صورت است که به رگ‌ها نور لیزر شدید تابانده می‌شود تا به طور تدریجی از بین بروند.

جراحی درمانی

پیوند یکی دیگر از روش‌های درمانی برای واریس است. برای این کار دو برش یکی در نزدیکی کشاله ران بالای سیاهرگ درگیر با واریس و دیگری در پایین پا، مچ پا یا زانو انجام می‌شود. سیاهرنگ بالایی مسدود و بسته می‌شود. سپس یک سیم نازک و انعطاف پذیر از پایین رگ رد می شود و سپس از سمت دیگر خارج می شود و هیم سیم  رگ را با خود می گیرد.

در این جراحی هم بیمار نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارد. هرچند معمولا درد، کبودی، خون‌ریزی از عوارض رایج آن است. البته در موادر بسیار نادر ترومبوز وریدی عمیق هم گزارش شده.

پس از عمل جراحی یک تا سه هفته برای جراحی باید زمان نیاز است تا بیمار به سرکار و وظایف روزشان بتواند برگردد. در مدت زمان بهبود، بیمار حتما باید جوراب‌های واریس به پا کنند.

 

 

کپسول وینیسین باریج

اطلاعات بیشتر در مورد کپسول وینیسین باریج در وب‌سایت باریج‌اسانس