براساس آخرین آمارهای منتشرشده سازمان بهداشت جهانی، شمار مبتلان به دیابت در جهان به بیش از ۴۰۰ میلیون نفر می‌رسد. متاسفانه دیابت، از دسته بیماری‌های خاموش و پیشرونده است و بسیاری از مبتلان تا پیش از رسیدن به مرحله جدی متوجه آن نمی‌شوند. بنابراین غربالگری و تخشیص به موقع این بیماری بسیار ضروری است. در ادامه به برخی از نشانه‌های دیابت نوع ۲ را بررسی می‌کنیم، تا در صورت مشاهده آن‌ها به پزشک مراجعه کنید.

نشانه‌های دیابت نوع ۲ کدامند؟

تکرر ادرار

تکرر ادرار یکی از رایج‌ترین نشانه‌های دیابت نوع ۲ است. در بدن افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، قند خون به گلیکوژن تبدیل نمی‌شود و در خون همچنان باقی می‌ماند. همین قند اضافی در خون به کلیه‌ها بار اضافی وارد می‌کند. در نتیجه بدن سعی می‌کند با دفع ادرار میزان قند و گلوکز خون را به حالت تعادل باز گرداند. این فرایند به طور مستمر منجر به تولید بیشتر ادرار و فوریت تخلیه آن می‌شود. تکرر ادرار گاهی در فواصل دو سه ساعته فرد را درگیر می‌کند و در مواردی حتی، در طول شب باعث بیدارشدن از خواب می‌شود.

تشنگی بیش از حد

تشنگی بیش از حد یا در اصلاح پزشکی پلی‌دیپسی (polydipsia) یکی دیگر از نشانه‌های دیابت نوع ۲ می‌تواند باشد. در واقع این علامت به تکرر ادرار همبستگی دارد؛ با افزایش ادرار، آب بدن کم می‌شود. و در نتیجه احساس تشنگی به فرد مبتلا بیش از پیش دست می‌دهد.

براساس تحقیقات افراد مبتلا به دیابت نوع دو بزاق کمتری دارد، در نتیجه دهانشان خشک‌تر است. همین خشکی دهان دلیلی برای احساس تشنگی هم می‌تواند تلقی شود.

کاهش وزن غیرمنتظره

در دیابت نوع ۲، سلول‌های بدن گلوکز کافی برای ذخیره‌سازی انرژی دریافت نمی‌کنند. بنابراین گاهی، بدن برای تامین انژی خود به تجزیه ذخایر چربی خود دست می‌زند. طبق تحقیقات، کاهش وزن شدید و ناخواسته زمانی رایج است که دیابت نوع ۲ برای مدت طولانی شناسایی نشود و فرد درمان‌های ابتدایی را شروع نکرده باشد.

افزایش ادرار نیز می‌تواند عاملی بر کاهش وزن باشد. دلیل این موضوع هم ساده ست، در واقع وقتی بدن به دلیل دیابت، به تکرر ادار مبتلا می‌شود، در واقع سعی در دفع کلوگز جذب نشده دارد. گلوکز منبع اصلی تامین کالری بدن است. در نتیجه با دفع گلوکز فرد مبتلا کالری اضافی هم دفع می‌کند، ممکن است دچار لاغری شود.

نکته آخر اینکه به طور کلی کم‌آبی (یکی از عوارض اصلی دیابت نوع ۲) یکی از عوامل اصلی در لاغری است.

گرسنگی مفرط

در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، سلول‌ها نمی‌تواند به مقدار کافی گلوکز دریافت کند. گلوکز منبع اصلی تامین انژی است و در نتیجه، سلول‌های بدن نمی‌توانند انرژی لازم برای عملکرد مناسب را داشته باشند. همین کمبود انرژی دریافتی باعث می‌شود، سلول‌های سیگنال گرسنگی را ارسال کند.

گرسنگی بیش از حد یا در اصطلاح پزشکی پلی‌فاژی (polyphagia) یکی از علائم شایع دیابت است. گرسنگی بیش از حد با گرسنگی معمولِ پیش از هر وعده غذایی متفاوت است. پلی‌فاژی زمانی اتفاق می افتد که حتی پس از خوردن مقدار کافی غذا، اشتها دارید. بنابراین گرسنگی بیش از حد را به عنوان یکی از نشانه‌های دیابت نوع ۲ باید جدی گرفت.

درد یا کرختی در ناحیه پاها

با گذشت زمان، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سطح بالای قند خون می‌تواند به اعصاب سراسر بدن آسیب برساند که نوروپاتی دیابتی نامیده می‌شود. نوروپاتی دیابتی در برخی از افراد می‌تواند بدون علامت ظهور یابد، در حالی که در برخی دیگر به صورت بی‌حسی، گزگز یا درد در اندام‌ها احساس می‌شود.

نوروپاتی دیابتی معمولاً از پا شروع می‌شود و سپس به سمت‌های فوقانی پیشرفت می‌کند. اگرچه بیشتر در افرادی که به مدت ۲۵ سال یا بیشتر به دیابت نوع ۲ مبتلا بوده‌اند، شایع است، اما می‌تواند در افرادی که پیش دیابت دارند نیز رخ دهد.

بی‌حسی در پاها می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد، چرا که وقتی فرد مبتلا حسی در ناحیه پا ندارد، ممکن است متوجه بریدگی در ناحیه پا نشود و پس از مدتی عفونت روی زخم پدیدار شود.

عفونت های مکرر مجاری ادراری

افزایش سطح خون باعث می‌شود تا باکتری‌ها و قارچ‌ها به ویژه در دستگاه تناسلی و ادراری بیشتر جمع شوند. قند، رطوب و محیط گرم بهترین محیط برای رشد انواع میکروب‌ها، محیط با این مشخصات در بیماران دیابتی و به طور خاص در خانم‌های دیابتی بیشتر شکل می‌گیرد.

ضعف بینایی

ضعف بینایی و تاری دید در دیابتی‌هایی که تغییرات سطح قند خون سریعی و نگاهی دارد، بسیار شایع و می‌توان آن را به عنوان یکی از نشانه‌های دیابت نوع ۲ در نظر گرفت. در واقع زمانی‌که قند خون از سطح کم به زیاد و همینطور از سطح زیاد به کم به صورت تغییر می‌کند، ماهیچه‌های چشم نمی‌توانند به صورت به آن سازگار شوند و در نتیجه منجر به ضعف در بینایی و تاری در دید شوند.

مشکلات دهان و دندان

مشکلات سلامت دهان و دندان یکی دیگر از نشانه‌های دیابت نوع ۲ است. افزایش سطح قند خون می‌تواند خطر ابتلا به التهاب لثه، بیماری پریودنتال و التهاب در دهان را افزایش دهد. همچنین هرگونه زخم دهان هم  می‌تواند در افراد مبتلا دیر التیام یابد.