واژینیت چیست؟

به التهاب واژن واژینیت (Vaginitis) گفته می‌شود. معمولا این التهاب به دلیل عفونت به وجود می‌آید. علائم واژینیت معمولا ترشح، خارش، سوزش و درد است.

واژینیت یک بیماری بسیار شایع است، به طوری‌که اکثر خانم‌ها حداقل یک بار در زندگی‌شان درگیر آن می‌شوند.

واژن یک کانال عضلانی پوشیده از غشای مخاطی است که از دهانه رحم به سمت خارج بدن کشیده‌ شده‌ است. طول واژن به طور متوسط بین ۱۵ الی ۱۷ سانتی‌متر است. دهانه واژن تنها بخشی از واژن است که معمولا از بین قابل مشاهده است.

شایع‌ترین علائم واژینیت شامل موارد زیر است:

  • تحریک ناحیه تناسلی
  • ترشحات سفید، خاکستری ، آبکی یا کف‌گونه
  • التهاب، منجر به قرمزی و تورم لُب‌های بزرگ‌، لُب‌های کوچک و ناحیه پرینه می‌شود و عمدتا ناشی از افزایش بیش از حد سلول‌های ایمنی است
  • سوزش ادرار، درد یا ناراحتی در حین ادرار کردن
  • مقاربت جنسی دردناک که معروف به دیس پارونیا است
  • بوی بد واژن

دلایل

فرد می‌تواند پیش از بلوغ هم به واژینیت مبتلا شود. هرچند انواع مختلفی باکتری ممکن است در آن دخیل باشد. قبل از بلوغ،  باکتری استرپتوکوک اس‌پی‌پی (Streptococcus spp) عامل احتمالی ابتلا به بیماری است. گاهی اوقات به دلیل عدم رعایت بهداشت، باکتری‌ها از ناحیه مقعد به اندام تناسلی منتقل می‌شوند و فرد دچار واژینت می‌شود.

بعد از دوران بلوغ این بیماری از باکتری گاردنرلا واژینالیس (Gardnerella vaginalis) ناشی می شود.

البته گاهی واژینیت ریشه در یک واکنش آلرژیک به برخی مواد شوینده، داروهای موضعی، عطرها، روان‌کننده‌ها و… دارد.

عواملی که خطر واژینیت را افزایش می‌دهند عبارتند از:

  • بارداری
  • دوش گرفتن و استفاده از محصولات واژینال ، مانند اسپری و وسایل جلوگیری از بارداری
  • استفاده از آنتی‌بیوتیک
  • پوشیدن شلوار تنگ یا لباس زیرمرطوب
  • سطح استروژن پایین در دوران یائسگی

زنان مبتلا به دیابت به خصوص در معرض واژینیت هستند.

راه‌های انتقال

مقاربت جنسی شایع‌ترین (و نه تنها) راه انتقال واژینیت است. متخصصان بهداشت گاهی عفونت‌های مخمری و عفونت‌های باکتریایی واژن را از عوامل ابتلا به واژینت می‌داند.

افرادی که از نظر جنسی فعال هستند احتمالا بیشتر به واژینیت مبتلا می‌شوند. با این حال، لزوماً در هنگام برقراری رابطه جنسی، عفونت از یک شریک به شریک دیگر منتقل نمی‌شود.

انواع واژینیت

بنابر علت ابتلا، انواع مختلفی از واژینیت وجود دارد. متداول‌ترین آنها عبارتند از:

  • واژینیت آتروفیک (Atrophic vaginitis): با کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی، اندوتلیوم (endothelium) یا پوشش واژن نازک می‌شود و این امر عامل تحریک و التهاب است.
  • واژینوز باکتریال (Bacterial vaginosis): این نوع از واژینیت نتیجه رشد بیش از حد باکتری‌های طبیعی در واژن است. بیماران معمولاً سطح کمی از باکتری‌های طبیعی واژن به نام لاکتوباسیل (lactobacilli) دارند.
  • تریکوموناس واژینالیس (Trichomonas vaginalis): که گاهی اوقات به اسم تریک (trich) هم نامیده می‌شود، ناشی از یک انگلی تک سلولی به اسم تریکوموناس واژینالیس (Trichomonas vaginalis) است که از راه جنسی منتقل می‌شود. در این نوع از واژینیت سایر قسمتهای دستگاه ادراری – تناسلی، از جمله مجرای ادرار، نیز ممکن است آلوده شوند.
  • کاندیدا آلبیکانس (Candida albicans): مخمری است که باعث عفونت قارچی می شود، معروف به برفک واژن عامل این واژینیت است. مخمر کاندیدا آلبیکانس به مقدار کم در روده وجود دارد و به طور معمول توسط باکتری‌های طبیعی روده کنترل می‌شود.

گروه محصولات زنان و زایمان باریج اسانس

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا