در مورد هپاتیت و راه‌های انتقال آن چه می‌دانید؟
هپاتیت به التهاب در پارانشیم کبد گفته که فرد درگیر اغلب به خاطر یک عفونت ویروسی به آن مبتلا شده. البته علاوه بر عفونت‌های ویروسی ممکن است، هپاتیت دلایل دیگری هم داشته باشد، که از جمله می‌توان به «هپاتیت خودایمنی» و هپاتیتهای ناشی از دارو، سموم، موادمخدر و الکل اشاره کرد.
افراد زمانی به «هپاتیت خودایمنی» مبتلا می‌شوند که بدن‌شان پادتن علیه سلول‌های کبد تولید می‌کنند.
کبد شما در بالا سمت راست شکم‌تان قرار گرفته و انجام وظایفی را بر عهده دارد که بر متابولیسم کل بدن‌تان تاثیر می‌گذارد. از جمله این وظایف می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تولید صفرا که برای هضم غذا بسیار ضروری است.
- جذب و دفع مواد سمی بدن
- دفع بیلی‌روبین (که از تجزیه گلبول‌های قرمز خون به وجود می‌آید)، کلسترول، هرمون‌ها و داروها
- تجزیه هیدروکربن‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها
- فعال‌سازی آنزیم‌ها، که پروتئین‌های تخصصی برای عملکرد بدن هستند.
- ذخیره گلیکوژن (نوعی قند)، مواد معدنی و ویتامین‌ها (A ، D ، E و K)
- سنتز پروتئین‌های خون ، مانند آلبومین
- سنتز عوامل انعقاد خون
برپایه داده‌های «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها» حدود ۴.۴ میلیون آمریکایی در حال حاضر به نوعی به هپاتیتهای B و C درگیر هستند. البته بسیاری از این بیمارها حتی نمی‌دادند که مبتلا به این بیماری‌اند.
راه‌های درمان بیمار بستگی به این دارد که فرد به چه نوع هپاتیتی مبتلا شده است. نکته مهم اینکه شما می‌توانید از ابتلا به برخی انواع هپاتیت با راه‌های ایمن‌سازی و تغییر سبک‌زندگی به راحتی جلوگیری کنید.
عفونت‌های ویروسی کبد که به عنوان هپاتیت دسته‌بندی می‌شود، شامل هپاتیت A ، B ، C ، D و E می‌شود. یک ویروس کاملا متمایز دلیل هریک از انواع هپاتیت‌ها ست.
هپاتیت A همیشه یک بیماری حاد و البته کوتاه مدت است، در حالی‌که هپاتیتهای B ، C و D مزمن و طولانی مدت‌اند. زنان باردار به هپاتیت E مبتلا می‌شود و معمولا بیماری حاد و خطرناکی است.
در این مقاله می‌خوانید
هپاتیت A
عامل ابتلا به هپاتیت A «ویروس هپاتیت A» یا (HAV) است. این نوع هپاتیت از طریق مصرف غذا یا آب آلوده شده به مدفوع فرد مبتلا به هپاتیت نوع A از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.
هپاتیت B
هپاتیت B از طریق تماس با ترشحات عفونی بدن نظیر خون، ترشحات واژینال یا منی آلوده به «ویروس هپاتیت بی» (یا به اختصار HBV) از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.
تزریق خون فرد مبتلا یا استفاده مشترک ریش‌تراش خطر ابتلا به هپاتیت B را افزایش می‌دهد. تخمین‌زده می‌شود حدود ۳۵۰ میلیون نفر در سراسر دنیا به طور مزمن به این نوع هپاتیت مبتلا هستند.
هپاتیت
هپاتیت C
عامل ابتلا به هپاتیت C «ویروس هپاتیت C» یا (یا به اختصار HCV) است. هپاتیت C از طریق تماس مستقیم با تشریحات بدن، به ویژه از طریق سرنگ مشترک یا ارتباط جنسی منتقل می‌شود
HCV از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی انتقالی از طریق خون در ایالات متحده است. حدودا بین ۲.۷ میلیون تا ۳.۹ میلیون نفر در آمریکا به این بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
هپاتیت D
هپاتیت D یا هپاتیت دلتا یکی دیگر از بیماری‌های کبدی است که فرد بر اثر «ویروس هپاتیت D» یا HDV به آن مبتلا می‌شود. شخص با تماس مستقیم با خون آلوده مبتلا به هپاتیت D می‌شود. هپاتیت D نادرترین نوع هپاتیت است. فرد فقط در صورتی به هپاتیت D مبتلا می‌شود که هپاتیت B داشته باشد.
هپاتیت E
عامل ابتلا به هپاتیت E «ویروس هپاتیت E» است. این بیماری از طریق آب آلوده منتقل می‌شود. هپاتیت E بیشتر در مناطقی با سطح بهداشت ضعیف و به ویژه مناطقی که آب آشامیدنی با مدفوع آلوده‌شده شیوع دارد. بنابراین هپاتیت E در کشورهایی با سطح بهداشت زیاد به ندرت گزارش شده و بسیشتر در آفریقا، آمریکای جنوبی و خاورمیانه دیده شده.
الکل و سموم
مصرف بیش از حد الکل می‌تواند منجر به صدمه به کبد و التهاب شود. در این صورت گفته می‌شود فرد به هپاتیت الکلی دچار شده. الکل به طور مستقیم به سلول‌های کبد آسیب می‌رسانند. پس از مدتی این آسیب منجر به صدمات پایدار و اختلالال در کارکرد کبد و سیروز کبدی (التهاب شدید کبدی) می‌شود.
مصرف زیاد یا بیش از اندازه داروها و مواد مخدر و در معرض سموم قرار گرفتن نیز می‌تواند منجر به موارد مشابه هپاتیت الکلی شود.
هپاتیت خودایمنی
در صورتی‌که سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول‌های کبد را به عنوان عوامل خارجی مخرب تشخیص و به آن‌ها حمله می‌کنند. در نتیجه کبد دچار التهاب‌های خفیف تا جدی می‌شود به طوری‌که در عملکرد کبد اختلال ایجاد می‌شود. هپاتیت خودایمنی در زن‌ها سه برابر بیشتر از مردها ست. متاسفانه نشانه‌های هپاتیت خودایمنی تا زمانی‌که عملکرد کبد دچار مشکل جدی نشود ظهور پیدا نمی‌کند.
علائم هپاتیت حاد به سرعت ظاهر می‌شود و شامل موارد زیر است:
- خستگی
- علائمی مانند آنفولانزا
- ادرار تیره
- مدفوع کم رنگ
- درد شکم
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن غیرقابل توضیح
- پوست و چشم‌های زرد (مشابه علائم یراقان)
در عوض هپاتیت مزمن آهسته پخش می‌شود و تا زمانی‌که عملکرد کبد دچار اختلالال نشود، علائم قابل توجهی ندارد.
ممنون از سایت فوق العادتون
سپاس از همراهی تون